Dankzij de radio en de cinema krijgt Juul in zijn tienerjaren de jazzmicrobe te pakken. De orkesten van Stan Brenders, Benny Carter, Tommy en Jimmy Dorsey spreken tot de verbeelding. Eind jaren ’40 kan hij – eerder toevallig – zijn eerste jazzplaten op de kop tikken: Harry James, Glenn Miller en Les Brown. Niet lang daarna raakt hij in de ban van Count Basie en Duke Ellington. Met die laatsten slaat de microbe om naar een passie.
In 1950 koopt Juul zijn eerste platen aan, het begin van een indrukwekkende verzameling. Vijf jaar later richt hij de Heistse jazzclub op, die later omgedoopt wordt tot Hnita Jazz Club. Heel wat nationale en internationale jazzartiesten hebben in de loop der jaren op het Hnita-podium gestaan, waaronder Toots Thielemans, Chet Baker, Charles Mingus, Dexter Gordon, … Tot zijn dood in 2008 had Juul de leiding over de club.
Juul bracht grote nationale en internationale jazzartiesten niet alleen in Heist op het podium. Hij stond ook in voor de programmatie van Jazz Bilzen (1966-1973) en het Hammerveld Jazz Festival in Roermond (1961-1981). Dankzij een uitgebreid netwerk trad hij vaak als tussenpersoon op tussen jazzmuzikanten (of hun vertegenwoordigers) en diverse concertorganisatoren in België, waaronder jazzclubs, jeugdhuizen, VVV, culturele centra, onderwijsinstellingen, studentenkringen, volksculturele organisaties, enz.
Behalve concertprogrammator was Juul ook actief als jazzjournalist en -recensent voor diverse geschreven en gesproken media. Hij schreef honderden artikels voor onder meer Humoradio, De Standaard, Het Nieuwsblad, Spectator en Topics en voor de tijdschriften Billboard USA, Billboard Nederland, Jazz Journal, Jazz Freak, Jazz Forum, Blu Jazz en Jazz’Halo. Tussen 1999 en 2001 bracht hij een eigen tijdschrift uit onder de titel Juul’s Halo.
Hij verzorgde de teksten voor diverse radioprogramma’s op BRT 1 en BRT 3, werkte mee aan de documentaire Jazz in België en was programmator artiesten voor het televisieprogramma So what. Vanaf 1983 verzorgde hij ook de platenrubriek op teletekst.
Juul gaf zijn passie voor jazz graag door aan andere mensen. Met dat doel voor ogen organiseerde hij schoolconcerten en gaf hij overal ten lande lezingen en cursussen over jazz en jazzgeschiedenis. Aan de conservatoria van Brussel en Gent gaf hij korte tijd les. Ook streefde Juul naar een betere opleiding van Belgische jazzmuzikanten. Vanaf de jaren ’60 was hij betrokken bij de organisatie van jazzstages in onder andere Dworp en Bilzen. In 1979 lag hij mee aan de basis van Jazz Hoeilaart International, een concours voor jonge jazzensembles.